Alicia Keys...New Day...Yaratıcılık...

Dün akşam Alicia Keys'in yeni şarkısını paylaştığı ana tanık olmak çok güzel bir duyguydu.
Önce şarkının girişinin çaldığı ve kendisinin canlı söylediği kısacık bir video paylaştı.
Ardından da www.soundcloud.com sitesinde tamamını yayınladı.
Ve daha geç saatlerde de sözlerinin bulunduğu video geldi...

NEW DAY...

Yaratıcılık ne kadar güzel ve özel birşey...
Sadece sanat alanında değil, hepimizde bu yaratıcı güç mevcut.
Yaptığı iş her ne olursa olsun, içine yaratıcı gücünü katan insanlar mutlaka fark yaratıyorlar.
İlla ki bir eser meydana getirmek gerekmiyor,
gündelik sorunlardan en komplike diplomatik meselelere kadar yaratıcı zekanın kullanılması
çözümlere ulaşmada kesinlikle çok etkili oluyor.

Bunun yanında, hatta belki çok daha önce gelen temel bir alan daha var, yaratıcılığımızı kullandığımız.
Ve bu gerçekten "yaratmak" ile ilgili...
Dünkü duygu, düşünce ve enerjilerimizle bugünü yarattık...
Sadece çok istemek yetmedi, saf niyetle elimizden gelenin en iyisi için çalıştık, bir yandan da akışa güvendik.
Bazen bunu anında farkında olarak yaptık, bazen de akış bizi kendi tatlı üslubuyla yönlendirdi.
Hiç olmadı mı, başımıza gelen bir olay sonrasında biraz düşününce
"Ben bunu daha önce istemiştim" diye hatırladığımız.
Bu öyle bir şey ki, bir yola niyet ettiğimiz anda tüm enerjiler bu yönde  çalışmaya başlıyor.
Ve sistem kendi dinamiğinde o yönde işliyor.
Sonuçta gerçekleştiği zaman
"evet bunu ben istemiştim ve niyet etmiştim diye
hatırlayabilmek için de farkındalığı uyanık tutmak gerekiyor.

Biz istediğimiz için harekete geçen sistemin sonuçta bize getirdiğini kabul etmek de sorumluluk istiyor elbette.

Dünkülerle bugünümüzü yaratmışsak, bugünkü duygu, düşünce ve enerjilerimizle de yarını yaratıyoruz.
Anda...evet hemen şu anda...ne yapıyorsak, ne düşünüyorsak, ne konuşuyorsak...
Yarının yapıtaşları oluyor...

Alicia'nın bahsettiği A NEW DAY / YENİ BİR GÜN işte böyle oluşuyor.

Zihni ortadan tamamıyla kaldırmak değil,
ama mümkün olduğu kadar temiz tutmaya çalışmak,
boş düşüncelerle, kuruntularla, kendimizi sabote edici iç dialoglarla hatları meşgul etmemek iyi olur diye düşünüyorum.
Bu da yine farkındalık gerektiriyor elbette.

Kimse arabayla yola çıkmadan önce geçeceği yollara çiviler döşemek istemez, değil mi?
Çivileri, raptiyeleri yollara atıp sonra arabayla oradan geçerken lastikleri patlayan ve yolda kaldığı için sinirlenen insanların halini düşünsene...
Bu da aynı şey işte...
"Nasıl olsa beceremem ama..." diyerek bir işe başlayan insanlar...
Düşlerine ulaşmak isteyen, fakat hep
"geçti bizden artık, nerde bende o şans..."
şeklinde yaşayan insanlar...
Yollara döşenmiş çiviler işte bunlar...

Alicia'ya dönersek...
O tatlı kızın şarkısını paylaştığı andaki hislerini algılıyorum bir şekilde.
Bizim birkaç dakika dinleyip "aa güzelmiş, yok değilmiş, eh işte" şeklinde yorum yaptığımız şarkının arkasındakileri...
Bırakın stüdyo, kayıt vb aşamasındaki zorlukları,
o şarkıyı yazdıran şey nedir?
İnsan kendini 'mecbur' hissettiği için yazamaz çünkü.
Hele onun gibi bir duygu insanı.
Bir sürü yaşanmışlığın, deneyimin ona getirdikleriyle yapılandırdığı...
ne bileyim, belki gecenin bir yarısı aklına gelip yazdığı bir kaç satırla, bir kaç notayla,
peşpeşe eklemlenerek oluşan o şarkıyı bizlerle paylaştığı an.
Acaba beğenecekler mi, duygusu...müthiş bir an...
Şimdi bu şarkının ardından bir tane daha ve sonra bir tane daha...
Ve bu bir albüm haline gelecek, bizlere ulaşacak.
Şarkılarını merakla bekliyorum ve bize taşıyacağı duyguları, uçuracağı yerleri...

İlk albümünden beri çok sevdiğim bu kızın yeni albümü gelene kadar önceki şarkılarını büyük keyif alarak dinlemeye devam...
Ve en tatlı...ve en neşeli olanlarından biri...I need you...

North needs south...

East needs west...

And no needs 

Yes Yes Yessss...

♥ 

Up needs down...

Life needs death...

And no needs 

Yes Yes Yesssss  :)

♥ 

Let love rule...