Doğrusunun 'Anneannemin Poğaçası' olduğunu biliyorum😉 Konuştuğum gibi yazmak istedim ama bu sefer. Çocukluğumuzun yıllarında hayat henüz bu kadar hızlanmamıştı... O zamanların bir mevsimde dolu dolu yaşanan olaylarını, şimdilerde bir hafta içinde yaşayıp ertesi hafta unutuyoruz. Ama hiç unutulmayan şeyler var değil mi... Olaydan ziyade koku hafızası müthiş birşey; insanı alıp götürmesi. Annanemin evi giriş katındaydı, balkonda oturduğumuzda hep tanıdıklar, komşular... Geçerken selamını eksik etmeyen, iki çift laf eden... Soğuk su isteyen simitçiler, galetacılar... Kaç nesil geçti o balkonun önünden... Kuzenimle bunları konuşmaktan hiç sıkılmayız, benim annanem onun babannesi, yaz anılarımız o kadar bir ki... Onlardan biri de bu 'poğça' işte... Kimbilir belki o duygudan dolayı, yıllardır başka poğaça tarifi aramadım, ama zaman içinde deneme yanılma şeklinde bazı eklemeler oldu.
Önce standart tarifi yazayım, sonra eklemelerden de bahsederim.
💜
MALZEMELER:
* 1 su bardağı yoğurt (standart 200 ml. su bardağı)
* 1 su bardağı sıvı ve erimiş katı yağ karışımı (ben biraz tereyağ eritip bardağa koyup, üzerini zeytinyağ veya sıvı yağ ile tamamlıyorum)
* 1 yumurta (akı karışımın içine, sarısı poğaçaların üzerine sürmek için)
* 1,5 çay kaşığı tuz
* kabartma tozu
* 3 bardak un
İç harcını damak zevkinize bırakıyorum... beyaz peynir, siyah zeytin, dereotu, maydonoz, kekik, pul biber hepsi yakışıyor. Kurutulmuş domates denemedim, ama ufak doğrayarak neden olmasın.
💜
Yoğurt, yağ karışımı ve yumurtanın akını kabımıza alıp iyice karıştırıyoruz. Çırpma teliyle rahat oluyor.
Unu eliyoruz ve bu karışıma yedirerek ekliyoruz. Tuzu ve kabartma tozunu da tabi.
Neticede ele yapışmayan, ama kupkuru da olmayan, yumuşak bir hamur olacak.
İstediğimiz büyüklükte parçalar koparıp avucumuzda yassıltarak içine beyaz peynir, maydonoz, dereotu, siyah zeytin gibi malzemeler koyup kapatıyoruz.
Fırın tepsisine pişirme kağıdını koyup poğaçaları dizdikten sonra üzerine yumurtanın sarısını sürüp çörekotu serpiyoruz.
180 dereceye ısıtılmış fırında yaklaşık 20 dakikada pişiyor. Üzerinin kızarmasından anlarsınız zaten.
💜
Gelelim zamanla yaptığım eklemelere: açıkçası poğaçaların iç harcını tek tek avucumda yassıltıp koymak zaman aldığı için denedim bunu.
Henüz hamur kaptayken içine beyaz peynir ufaladım, siyah zeytin doğradım (bu ölçüye 6 adet ufak doğranmış zeytin yetiyor), ince kıyılmış dereotu ekledim, kekik ve pul biber serptim. Hepsini karıştırdım ve poğaçaları sonra şekillendirdim. Peynirler erir mi, dışta kalan zeytinler yanar mı diyordum ama hiçbirşey olmadı. Hem de şekillendirmem çabucak bitti. Yine üzerine yumurta sarısı ve çörekotu tabi.
Bu ölçüden ortalama irilikte 18 adet poğaça çıkıyor. Daha ufak yapıp 32 adet çıkarttığım da oldu.
Hatta ufakken oğlumun nedense, küçük de olsa, iri de olsa 1 tek poğaça yeme adeti vardı. Madem 1 tane yiyecek bari büyük olsun deyip, yine aynı ölçüden 9 iri poğaça çıkarmışlığım da var😄
Poğaçanın lezzetiyle beraber, (belki daha çok) hatırlattıklarını seviyorum... Köylük yerde, o güzelim geniş açık bahçelerde değil de, şehirde apartman içinde de olsak, ağustos sonu, eylül başı gibi arkadaşlarımın kavanozlara kışlık domates, menemenlik sos hazırladığını, turşu bastığını görmek çok hoşuma gidiyor. Tarhana kurutanımız, erişte kesenimiz ise çok nadir artık. Ben de yapmıyorum, fakat bu kökenlerden gelen kültürün değerini, önemini derinden hissediyorum.
💜
Hiç değilse böyle çocukluğumdan gelen bir tarifi, bugün yapıp çocuğuma yedirebiliyor olmanın tuhaf bir mutluluğu, tatmin duygusu var. Ne kadar lezzetli olsalar da, ev poğaçası diye satılanlar, 'annane poğçası'nın yerini tutmuyor çünkü. Kokusunu ve duygusunu da...
Yazımın başında bahsettiğim günlerde, yeni çıkan şarkıları mutfakta annaneme söylemeye bayılırdım. 80li yıllarda bu da onlardan biriydi... Bir ilkbahar sabahı... O zamanlardan bugüne yeni bir sesle gelen bir şarkı... Tıpkı bugüne gelirken birazcık değişen poğaça tarifi gibi😊
Yine baktım, yine yaptım. Ellerine sağlık İrem’cim 😘
YanıtlaSil